Vandaag heb ik een lezing bijgewoond :
Emoties bij Honden Herkenbaar in de Praktijk. De spreker, Edgar van de Kamp begon met een zin van Jane Austen:
“Het is zeer onrechtvaardig om het gedrag van iemand te beoordelen, zonder een diepe kennis van zijn situatie.” (Jane Austen)
En eerlijk… dat geldt net zo goed voor onze honden.
Wat ik vooral geconstateerd heb, is dat we vaak geneigd zijn om te kijken naar wat een hond doet, maar veel minder naar waarom hij iets doet. Gedrag is zichtbaar, maar de emotie eronder vraagt om echt kijken, luisteren en begrijpen.
De zeven emotionele systemen van Jaak Panksepp werden helder uitgelegd, ondersteund met praktijkvoorbeelden en videofragmenten die alles herkenbaar maakten. Ik merkte dat ik voortdurend dacht aan mijn eigen drie Border Collies: Vaia, Balou en Shenzi.
Hoe Vaia soms ineens kan “bevriezen” als iets haar spannend maakt, hoe Balou juist snel in zijn opwinding schiet, en hoe Shenzi met haar jarenlange wijsheid bepaalde situaties rustig observeert. Tijdens de lezing werd me duidelijk dat dit niet zomaar gedrag is, maar communicatie vanuit een onderliggende emotie.
Belangrijk is het besef dat je pas echt recht doet aan een hond als je verder kijkt dan het zichtbare gedrag. Niet alleen wat laat de hond zien maar vooral: wat voelt hij.
Die verschuiving lijkt klein, maar betekent in de praktijk alles.
Nu kijk ik nog bewuster naar Vaia, Balou en Shenzi. Met meer begrip, meer zachtheid en vooral meer nieuwsgierigheid naar hun belevingswereld.
En dat gun ik eigenlijk iedereen die samenleeft of werkt met honden.
Want iedere hond verdient een leven waarin zijn emoties gezien, erkend en serieus genomen worden, een echt hondenbewust leven.